Το Καζακστάν εγκαινιάζει πρόγραμμα για την επανεισαγωγή των τίγρεων στον χαμένο βιότοπο

Σε συνέχεια της επιτυχίας τους στην αναζωογόνηση του απειλούμενου πληθυσμού της αντιλόπης σάιγκα, οι αρχές στο Καζακστάν προσπαθούν να επαναφέρουν τίγρεις σε μια περιοχή κοντά στη λίμνη Μπαλκάς.

Οι τίγρεις της Κασπίας, γνωστές και ως τίγρεις Τουράν, περιφέρονταν στη στέπα του Καζακστάν μέχρι που εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 70 χρόνια. Για την έναρξη του προγράμματος αναβίωσης, οι αρχές του Καζακστάν ανακοίνωσαν στις 23 Σεπτεμβρίου ότι δύο τίγρεις Amur, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, εισήχθησαν από την Ολλανδία. Το 2025, έως και τέσσερις ακόμη τίγρεις Amur αναμένεται να αγοραστούν από τη Ρωσία.

Ο υπουργός Οικολογίας Yerlan Nyssanbayev είπε ότι οι τίγρεις Amur προτιμώνται για το πρόγραμμα επειδή, όπως οι τίγρεις Turan, είναι συνηθισμένες στο έντονο κρύο, ενώ άλλα είδη τίγρεων ευδοκιμούν σε θερμότερα κλίματα. Παραθέτοντας πρότυπα που αναπτύχθηκαν από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων, το “Amur” και το “Turan” δεν θεωρούνται ξεχωριστά υποείδη τίγρεων, επομένως τα ζώα που επανεισάγονται στο Καζακστάν μπορούν να ταξινομηθούν ως φυλή Turan (Caspian).

«Για το Καζακστάν, αυτό δεν είναι μόνο ένα οικολογικά σημαντικό έργο, αλλά και σύμβολο κοινών προσπαθειών για την αποκατάσταση της φυσικής κληρονομιάς», είπε ο Nyssanbayev.

Η κυβέρνηση του Καζακστάν εξέφρασε για πρώτη φορά την επιθυμία να επαναφέρει τις τίγρεις το 2010. Οκτώ χρόνια αργότερα, με την υποστήριξη του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), το Δημοκρατικό Κρατικό Ίδρυμα «Ile-Balkhash State Nature Reserve» δημιουργήθηκε για να χρησιμεύσει ως το μέλλον των τίγρεων ενδιαίτημα. Το καταφύγιο διαθέτει χιλιάδες εκτάρια δασικής έκτασης κοντά στη λίμνη Balkhash και «διατηρεί τη μοναδική βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων της στέπας, συμπεριλαμβανομένων σπάνιων και απειλούμενων ειδών όπως η αντιλόπη σάιγκα, η μαρμαρωμένη γούρνα… [και] η άμμος παλάς», σύμφωνα με το UNDP.

Επί του παρόντος, οι τίγρεις υποβάλλονται σε διαδικασία εγκλιματισμού σε ένα μικρό περίβολο κοντά στην προστατευόμενη περιοχή πριν μεταφερθούν σε μια πιο ευρύχωρη περιοχή, ανέφερε το τμήμα σε δήλωση. Οι απόγονοί τους θα ζουν στην άγρια ​​φύση στο εθνικό πάρκο, το οποίο προβλέπεται να φιλοξενήσει έως και 100 τίγρεις, λένε οι αξιωματούχοι. Οι τίγρεις Turan τείνουν να είναι μεγαλύτερες από άλλους τύπους τίγρεων, με δυνατά πόδια, μικρά αυτιά και πιο κιτρινωπό από πορτοκαλί τρίχωμα με μαύρες ρίγες.

Ο προτιμώμενος βιότοπος των τίγρεων Τουράν ήταν μεταξύ των καλαμιών και των δασών κατά μήκος των όχθες των ποταμών Ili και Syr Darya στο νότιο και νοτιοανατολικό Καζακστάν. Κατά τη διάρκεια της ύστερης τσαρικής και πρώιμης σοβιετικής περιόδου, οι τίγρεις προκαλούσαν όλο και περισσότερο προβλήματα στους ντόπιους κατοίκους, σκοτώνοντας βοοειδή και περιστασιακά επιτίθενται σε ανθρώπους, προκαλώντας συντονισμένες προσπάθειες για την εξόντωσή τους. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η τελευταία τίγρη Turan σκοτώθηκε το 1948.

Οι αξιωματούχοι τονίζουν ότι ο νέος πληθυσμός τίγρεων δεν θα αποτελέσει απειλή για τους ανθρώπους ή τα ζώα.

«Η βελτίωση της φυσικής προσφοράς τροφής της τίγρης και η απομακρυσμένη απόσταση του καταφυγίου θα βοηθήσει στην αποφυγή μιας σύγκρουσης μεταξύ της τίγρης και των ανθρώπων», είπε ο Nyssanbayev στους δημοσιογράφους. Η κύρια πηγή τροφής για τις τίγρεις θα είναι αγριογούρουνα και σάιγκα, από τα οποία υπάρχουν πλέον υπεραρκετά στη χώρα.

Σε δήλωση του υπουργείου Οικολογίας ανέφερε ο Gert Polet, ειδικός σε θέματα άγριας ζωής στο World Wildlife Fund Netherlands, ότι το πρόγραμμα αποκατάστασης «δίνει ελπίδα» ότι παρόμοιες προσπάθειες αναζωογόνησης για απειλούμενα ή εξαφανισμένα είδη θα μπορούσαν να επιτύχουν αλλού.

Το πείραμα της τίγρης Turan ελπίζει να μιμηθεί την επιτυχία της αποκατάστασης του πληθυσμού της σάιγκα. Στην αρχή του 21ου αιώνα, οι σάιγκα καταγράφηκαν ως άκρως απειλούμενες. Δύο δεκαετίες καλά συντονισμένων προσπαθειών διατήρησης μεταξύ διεθνών οργανισμών, κυβερνητικών υπηρεσιών του Καζακστάν και τοπικών ενδιαφερομένων βοήθησαν να αποκατασταθεί ο πληθυσμός σε περίπου δύο εκατομμύρια σήμερα από μόλις 39.000 το 2005. Οι σάιγκα θεωρούνται επί του παρόντος ένα «σχεδόν απειλούμενο» είδος.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll Up